طراحی پایدار شعبه مرکزی بانک ملی با رویکرد حفاظت از انرژی

از سال 1970 دستیابی به اهداف توسعه پایدار به منظور رفع بحران های زیست محیطی، صرفه جویی در مصرف انرژی و ایجاد اقتصادی پایدار، اساس برنامه ریزی و مدیریت در بسیاری از کشورها گردیده است. توجه به این موضوع در بخش معماری به خصوص در بخش ساختمان تأثیر به سزایی در حفظ محیط زیست دارد. تحقیق حاضر شامل دو قسمت است: ابتدا به بررسی معماری پایدار با تمرکز خاص بر روی مبحث نگه داشت انرژی و بازنگری به طراحی فضاهای واسط به منظور مصرف بهینه انرژی پرداخته می شود. سپس با توجه به مسئله و موضوع طرح حاضر و اهمیت نظام بانک داری در اقتصاد کشورها و نیاز به تطبیق آن با نیاز های مالی دنیای مدرن، یک الگوی طراحی برای شعبه مرکزی بانک و ساختمان اداری وابسته ارائه می شود. بدین منظور در ابتدای تحقیق حاضر راهکارهای مصرف بهینه انرژی در بناهای بزرگ از جمله ادارات و بانک و کنترل های اقلیمی مطرح می شود. از ابتدای قرن بیستم در میان راهکارهای موجود برای نگه داشت انرژی در فضای اداری نقش طراحی فضاهای واسط مانند آتریوم، به دلیل جذابیت های معماری در مجموعه های بزرگ اداری پر رنگ گردیده است. در تحقیق حاضر چگونگی افزایش راندمان جذب و ذخیره انرژی خورشیدی توسط آتریوم ها به عنوان یک سامانه ایستا و تهویه و انتقال روشنایی به بخش مرکزی ساختمان به منظور کاهش مصرف انرژی محور بحث قرار گرفته است. چرا که طراحی نامناسب این فضاها نه تنها موجب کاهش مصرف انرژی نمی گردد، بلکه اثر معکوس دارد. توجه به مسئله نگه داشت انرژی در این تحقیق در بستر شعبه مرکزی بانک ملی مطرح می گردد که با توجه به تغییر در نظام بانکداری به علت افزایش اتوماسیون، نیازمند بازنگری به معماری آن است. دستاورد این تحقیق شامل دو قسمت است: قسمت اول به ارائه دستورالعمل های طراحی بانک منطبق با نیاز های دوران معاصر و تئوری های مالی مدرن می پردازد. قسمت دوم راهکارهایی برای افزایش بازده و راندمان انرژی آتریوم بیان می دارد. که شامل بازنگری کالبدی آتریوم در جهت نورگیری و تهویه طبیعی بهتر در فضاهای آتریوم دار و طراحی اصولی این فضاها منطبق بر اقلیم اصفهان در جهت کاهش مصرف انرژی است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی است.